precipitation

Terwijl het in Vlaanderen prachtig zomerweer is, ploeter ik hier door regen, hagel en modder. Veel modder. En gigantisch veel regen. Precipitation. De Fransen laten het wel mooi klinken, dat moet je hen nageven.

Vanmiddag was even de maat vol. Ik ging schuilen in een Bar-Tabac-PMU, zo iets dat het midden houdt tussen een café, bakkerij, winkeltje en goktempel. In het hol van pluto, met misschien 10 huizen in de directe omgeving, maar stampvol.

Allemaal locals. Een mix man/vrouw, jong/oud en de drank vloeide rijkelijk. De vrouwen rosé, de mannen bier. En allebei shotjes van ik weet niet wat. Maar het was klein en wit en zeker geen water. En maar gokken. Allemaal hé, barman met rode neus incluis. Op alles wat poten en oren heeft: honden, paarden, coureurs, formule 1, noem het, er werd op gegokt. Drie schermen sprongen voortdurend van sport. En terwijl maar palaveren.

Daar zat ik dan, met een thee, als een verzopen kiekske. Mijn kleren te drogen voor de stoof. Een attractie.

Maar allemaal super vriendelijk, daar niet van. Of ik niets moest eten? Warme kleren (nu ja, aan een jeansvestje in een small heb ik natuurlijk niet veel, maar toch vriendelijk van dat meisje)? En drinken vooral. Die thee zou me niet warm houden. Beter iets sterkers. Of ik een lift moest?

Neen, dank u. Liever iets minder ver fietsen dan vandaag. In dat anderhalf uur of zo dat ik daar was, vloeide zoveel drank dat ik zelfs hoopte dat ik niet op de openbare weg zou moeten fietsen.

Want allemaal met de auto. Nu ja, pick-ups, jeeps en tracteurs.

Op kronkelbaantjes. Rap.

En dan vinden zij dat ik iets ongeloofelijks doe? Mocht ik zo drinken, ik lag gegarandeerd elke zondag ergens in de gracht.

Een vuilniszak vroeg en kreeg ik, daar keken ze maar raar van op. Mijn regenjas gaf het eerder die dag al op en ik kon maar 1 noodoplossing bedenken: een vuilniszak.

Of ik getrouwd was? Een vrouw met handen aan haar lijf konden ze hier wel gebruiken.

Ik heb zelden zo hard een dorp uit gefietst.